ไปเที่ยว เขาไม่ได้..อวดรวย แต่ไม่อยากมาเสียดายตอนแก่ - HotNews

ไปเที่ยว เขาไม่ได้..อวดรวย แต่ไม่อยากมาเสียดายตอนแก่

 

การ ไปเที่ยว ไม่ใช่ว่า อยาก อวดรวย แค่ไม่อยาก มานั่งเสียดายตอนแก่ ว่าทำไมไม่ได้ ไปเที่ยว

แล้วมันเป็นเรื่องที่ใครๆ ก็ทำกัน ไม่ใช่ อวดรวย ทุกคนมีความฝัน การได้ท่องเที่ยวไปสถานณ์ที่ต่าง ๆ

ไปเที่ยวรอบโลก เป็นการเพิ่มพลังให้ชีวิต เพิ่มความสุขให้กับตัวเองมากยิ่งขึ้น

ถึงแม้บางคนจะปฏิเสธก็เถอะ แต่เชื่อเถอะ… ว่าใครๆ ก็อย ากไปเที่ยว

มันต้องมีอารมณ์นั้น สักครั้งหนึ่งในชีวิตแหล่ะ..ทำงานมาเหนื่อยๆทั้งเดือน

หรือบางคนทุ่มเทกับ งานประจำ การทำธุรกิจมาเป็นปี ๆก็อย ากจะพักผ่อนและผ่อนคลายบ้างการไปเที่ยวแต่ละครั้ง…

แน่นอนว่าย่อมต้องมี “ค่าใช้จ่าย” ในการเดินทางอย่างแน่นอน

“เราชอบเที่ยวมาก” บางครั้ง ก็คิดนะ ว่าใช้เ งินกับการท่องเที่ยวเยอะมาก

ทั้งในและต่างประเทศ ปีๆหนึ่ง ก็หมดไปเยอะ ด้วยความที่ไม่ใช่ขาช้อปด้วย

ไปเที่ยว ไหน

หลายคนก็ทักว่าไม่เก็บเงิ นบ้างหรอ… “ถ้าแก่ตัวไป…จะลำบาก”

บางคนก็บอกว่า เที่ยวตอนที่ยังมีแรง เดี๋ยวต่อไปจะไม่ได้เที่ยวแบบนี้ จริงๆ

ตอนคนทัก…ให้เก็บเงิ น ปริญญาก็คิดนะ แล้วรู้สึกผิดกับตัวเองที่ใช้จ่ายกับการเที่ยว

“แต่..เราก็มีเงิ นเก็บนะ” แต่ก็ไม่ได้มากมาย ปริญญามีบ้าน มีรถที่ต้องผ่อน

พอฟังคำพูดจากคนที่บอกว่าให้รีบๆ เที่ยวเสียตอนนี้ คนเราอายุมันสั้นนัก เดี๋ยวก็จากไปแล้ว

“เที่ยวๆ ไปเถอะ” เราก็กลั วว่า “ปริญญา” จะไม่จากไปน่ะสิ แต่.. “เงินหมดก่อน”

ก็แย่เหมือนกัน เลยอย ากถามคนที่ตอนนี้อย ากเที่ยวแต่ไม่มีโอกาสได้เที่ยว

ว่าเป็นแบบนี้จริงๆ ไหมคะ เช่น พอมีครอบครัวก็ต้องใส่ใจครอบครัว

– ทำงานตำแหน่งความรับผิดชอบมากขึ้น

– หรือ อายุมากสั ง ข า ร ไม่เอื้ออำนวย

ไปเที่ยว บ่อยๆ

มีคนบอกว่า…หากคุณมีเงิน คุณสามารถเลือกโดยสารด้วยรถไฟฟ้าความเร็วสูง หรือเครื่องบิน

แต่ถ้าหากไม่มีเ งิ นก็เลือกเดินทางโดยรถไฟธรรมดาที่ระหว่างทางได้ยิน ผู้คน บ่นนู้น บ่นนี้

และ พูดนินทามากมาย ต้องจอดพักทุกสถานีนั่งรอเวลาผ่านไปเรื่อย บนรถไฟ

นอกจากนี้ ยังมีความประหลาดใจที่แตกต่างกัน ซึ่งเป็นความน่าสนใจ ที่คุณไม่เคยสัมผัสมาก่อน

ในการเดินทาง แม้ว่าจะเป็นการเดินทางแบบย ากจน แต่มันสามารถทำให้คุณรู้จักผู้คน

ที่แตกต่างกันมากขึ้น ได้สัมผัสถึงท้องฟ้าที่สวยสดใส ไม่แน่…อาจมีคนที่พย าย าม ใช้สองเท้า

ในการไ ล่ตามความกว้าง และลึกของชีวิตก็เป็นได้ร้อยพันเทือกเขา และสายน้ำ

ผู้คนมากมาย ที่กำลังเผชิญกับโลกใบนี้ เราเป็นเพียงหยดน้ำ ในมหาสมุทร

ที่สามารถวิ่ง และกระโดด สามารถยิ้มและทุกข์ได้เพียงไม่กี่สิบปี

ดังนั้นถ้าเดินออกมาได้ก็ออกมาดูโลกเถอะ “เงิ น” ไม่ว่าจะมากหรือน้อย

ก็คือมีอยู่ที่คุณว่าจะใช้มันอย่างไง ? การเป็นคนธรรมดาคนหนึ่งนั้น

ไม่พย าย ามจะสร้างความสุขต่อโลก แต่หวังเพียงว่าในหนึ่ง

เมื่อแก่ชรามากแล้ว เวลาเปิดอัลบั้ ม รู ป มา ก็มีเรื่องราวมากมายในนั้นที่ทำให้คุณคิดถึง

เช่น ท่ามกลางภูเขา,ทะเล,หิมะ,สายฝนตามท้องถนนเรื่องราวมากมาย

ที่เกิดขึ้นในชีวิตที่ผ่านมา “เ งิน” สามารถกำหนด วิธีการเดินทางของคุณว่า

จะนั่งรถหรือจะนั่งเครื่องบิน จะพักโรงแรมหรู หรือ ห้องพักธรรมดา แต่มันไม่สามารถ

ส่งผลกระทบต่อความกล้าหาญและความอย ากรู้ อย ากเห็นเกี่ยวกับโลกใบนี้ได้หรอกนะ

ออกเดินทางไปจากเส้นทางชีวิต 3 จุดในเส้นทางเดียวซึ่งหมายถึง บ้าน,ที่ทำงาน,ห้องอาหาร

กระโดดหนีออกมาจากสิ่งแวดล้อมเดิมๆ ยอมดื้อรั้น ปล่อยตนเองเดินออกมาสักครั้ง

เพื่อจะได้ไปดูโลกที่กว้างใหญ่นี้ ผสมผสานการท่องเที่ยวและการดำเนินชีวิตเข้าด้วยกัน

มองดูริมทางที่มี ดอ กไม่เบ่งบาน มองดูลมพัดใบไม้ใบแรกที่ร่วงหล่นบนท้องถนน

มองดูวิวทิวทัศน์รอบๆ กาย การวางแผนหมื่นครั้ง ไม่สู้ออกเดินทาง 1 ครั้ง

ไม่ว่าจะไปที่ไหน ให้เท้าของคุณได้เดินไป หวังว่าคุณจะสามารถวัดความกว้างของโลกนี้ได้ในสักวันหนึ่ง

– บางคนซื้อแบร น ด์ เ น มแล้วมีความสุข

– บางคนมีความสุขกับการปาร์ตี้

– บางคนมีความสุข กับการท่องเที่ยว

– หรือบางคนมีความสุขกับการอยู่บ้านเฉยๆ ดูหนังฟังเพลง

คือ บางครั้งรูปร่างหน้าตาความสุขของแต่ละคน ไม่เหมือนกัน ถ้าสิ่งที่ จขกท.

ทำอยู่แล้วมันยังแฮปปี้ ก็ทำต่อไปเถอะค่ะ…เพียงแต่เงิ นที่ใช้จ่ายตรงนั้น

เราอาจจะต้องมีวินัยมากขึ้น แบ่งส่วนนึงเป็นเ งินเก็บแบ่งอีกส่วนนึงเป็นเงิ นเที่ยว

จะได้ไม่ต้องมาลำบากในตอนหลัง ถ้าใครมาบ่น ๆ มาก ๆ ก็ฟ า ด เ งิ นเก็บให้ดูไปซะเลยจ้า

“เพราะว่าที่ไปเที่ยวบ่อยๆ ไม่ใช่ว่า อวดรวย

แค่ไม่อยากมานั่งเสียดายทีหลัง… ตอนแก่ “

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น